Liesbeth Bogaert
Vrienden van
Opgegroeid in Aalter, zette ik als kind mijn eerste artistieke stappen in de plaatselijke kunstacademie. Na een opleiding Kunst en Geschiedenis in Brugge verdiepte ik mij verder in de beeldende en audiovisuele kunsten aan de academie voor volwassenen in Sint-Pieters-Leeuw. Daar ontdekte ik mijn fascinatie voor houtskool — een puur, eerlijk materiaal dat mij toelaat te spelen met contrast, materie en emotie. In mijn werk zoek ik naar beelden die niet alleen mijn eigen ervaringen reflecteren, maar ook de toeschouwer uitnodigen tot herkenning, herbeleven en dialoog. Elk werk is een zoektocht, elke ontmoeting een verrassing..
“In mijn werk staat het vangen van emotie en textuur centraal. Houtskool is daarbij mijn verlengstuk. Een puur materiaal waarmee ik als het ware boetseer op papier. Via scherpe contrasten en grafische precisie geef ik structuur en gelaagdheid weer. Het is een zoektocht naar tastbare materie, vluchtige gevoelens en misschien zelfs een stukje ziel, gevangen op het witte vlak.
”
Wat heeft u getriggerd om kunstenaar te worden?
De zoektocht naar beelden en thema’s helpt mij om dingen te verwerken en te communiceren. Wat moeilijk in woorden te vatten is, kan ik wel kwijt in mijn werk. Het is mijn manier om in dialoog te gaan met de toeschouwer, op een stille, visuele manier. Elk werk draagt voor mij een persoonlijke betekenis, vaak verborgen achter het thema. Het maakproces zelf brengt rust: het vertraagt, geeft focus en is voor mij een tegengewicht voor de drukte van elke dag.
Wat betekent kunst voor u?
Kunst is voor mij een manier om gebeurtenissen, herinneringen en emoties vorm te geven. Ze biedt ruimte om stil te staan bij wat is geweest, wat nu gebeurt, of wat moeilijk te benoemen valt. Voor mij is kunst een medium dat verbindt: het schept beelden, roept vragen op, nodigt uit om te voelen en in gesprek te gaan met jezelf en met anderen.
Wat is uw favoriete kunstwerk en waarom?
Elk werk dat op de ezel staat en vorm krijgt, zal de volle aandacht vragen en is op dat moment mijn favoriete werk. Het werk groeit mee met waar ik op dat moment sta. Eens het af is, laat ik het los. Het is dan aan iemand anders om er iets in te herkennen, en misschien wordt het dan hún favoriete werk.