“Als curator van deze tentoonstelling bouw ik verder op mijn langdurige betrokkenheid bij de Biënnales in het Kasteel van Poeke. Mijn ervaring als meubelontwerper en interieurinrichter heeft mij een scherp bewustzijn bijgebracht van de wisselwerking tussen object, ruimte en beleving. Deze gevoeligheid vormt het fundament van mijn curatoriële praktijk, waarin kunst niet enkel wordt getoond, maar in dialoog treedt met haar omgeving en de bezoeker.
Mijn selectie voor deze editie beslaat zowel het gelijkvloers van het kasteel als de buitenomgeving. Daarbij werd gekozen voor kunstenaars die hier nog niet eerder werden gepresenteerd. Dit streven naar vernieuwing sluit aan bij de gedachte dat kunst altijd in beweging is, en dat haar betekenis telkens verschuift naargelang de context waarin zij verschijnt. De historische setting van Poeke fungeert zo niet enkel als decor, maar als actieve gesprekspartner: de architectuur, de sfeer en de gelaagde geschiedenis beïnvloeden en herdefiniëren de wijze waarop het werk gelezen wordt.
Zoals vaak wordt gesteld: “Kunst is relatief.” Deze relativiteit verwijst niet louter naar subjectieve smaak, maar naar de veranderlijkheid van kunstperceptie. Een kunstwerk krijgt betekenis door de relatie met zijn omgeving, door de culturele bagage van de toeschouwer, en door de spanningen tussen traditie en vernieuwing. In die zin is elke tentoonstelling een tijdelijke constellatie, een momentopname van betekenissen die zich steeds opnieuw herschikken.
Het is mijn ambitie om met deze selectie niet enkel de kunstkenners en verzamelaars te bekoren, maar ook een breder publiek uit te nodigen tot reflectie. Door nieuwe artistieke stemmen in dialoog te brengen met een historische site, ontstaat een kritische maar ook poëtische spanning die de essentie van de hedendaagse kunstpraktijk belichaamt: een voortdurende onderhandeling tussen verleden en heden, tussen materie en betekenis, tussen zichtbaarheid en interpretatie.

”