Geselecteerde kunstenaars
Nadine De Meester
Kunst maken voelt voor mij niet als een keuze, maar als iets wat voortvloeit uit wie ik ben. Het is mijn manier om de wereld te begrijpen, om te voelen en te reageren op wat mij raakt. Mijn werk ontstaat uit persoonlijke ervaringen en innerlijke confrontaties. Het tastbare resultaat is kunst die emoties zichtbaar maakt, vragen stelt en het onzegbare probeert te benaderen. Thema’s als tijd, vergankelijkheid, isolement en hoop lopen als onderstromen door mijn werk.
Ik zoek niet naar antwoorden, maar naar vormen waarin vragen voelbaar worden. Mijn beelden bewegen zich tussen verstilling en uitbarsting, tussen het herkenbare en het vervreemdende. Ze spreken niet altijd luid, maar laten stilte en ambiguïteit hun werk doen. Ik wil niet behagen, maar raken—soms zelfs schuren.
Het fysieke proces van maken is essentieel: de weerstand van het materiaal, het ambacht, de traagheid, de herhaling. Ik werk met uiteenlopende media, van brons tot digitale technieken, maar altijd vanuit het gevoel dat elk materiaal zijn eigen stem en betekenis draagt. Mijn werk is nooit af—het zijn momentopnames van een voortdurende innerlijke dialoog.
“Mijn werk ontstaat vanuit een intense wisselwerking tussen materiaal en betekenis. Ik werk met een breed scala aan technieken: brons, beton, vilt, glas, textiel, plaaster, restmaterialen, digitale scans, 3D-printing en CNC-frezen. Toch blijft het ambachtelijke, trage proces van vormen en kneden centraal staan. Niet de techniek leidt het werk, maar de vraag die ik stel. Elk materiaal vraagt om een andere benadering, een ander soort luisteren. Mijn beelden bewegen tussen expressie en verstilling, tussen wat zichtbaar is en wat verborgen blijft.
”
Wat heeft u getriggerd om kunstenaar te worden?
Mijn drang om te maken komt voort uit een innerlijke noodzaak. Kunst maken vloeit voort uit wie ik ben. Persoonlijke ervaringen en confrontaties vormen de bron van mijn werk. Niet een specifiek moment, maar een diepgewortelde behoefte om te voelen, te begrijpen en iets wezenlijks zichtbaar te maken, heeft mij tot het kunstenaarschap gebracht.
Wat betekent kunst voor u?
Kunst is voor mij een manier van zijn—een noodzaak, geen keuze. Het is mijn manier om te voelen, te begrijpen en te communiceren wat zich niet in woorden laat vatten. Kunst stelt vragen in plaats van antwoorden te geven. Ze maakt het onzegbare tastbaar, laat het ongemakkelijke toe en nodigt uit tot herkenning, confrontatie of troost. Kunst raakt daar waar taal tekortschiet.
Wat is uw favoriete kunstwerk en waarom?
Mijn favoriete werk is De portrettenschrijfster, uit de reeks Hoofdzaken. Dit werk raakt voor mij aan de kern van wat het betekent om mens te zijn: de nood aan echt, kwetsbaar en betekenisvol contact. De portrettenschrijfster belichaamt de overtuiging dat we niet in isolatie bestaan, maar bij gratie van de ander – iemand die getuige is van ons bestaan, die ons kan maken of kraken. In een samenleving die steeds sneller digitaliseert en de focus legt op maakbaar geluk en oppervlakkig positivisme, wil dit werk bewust ruimte maken voor het ongemakkelijke, het rauwe, het eenzame.
De figuur in het werk nodigt niet uit tot oppervlakkige blik, maar tot introspectie en echtheid. De rode, alarmerende handen en voeten in de reeks verwijzen naar breekbaarheid en urgentie – signalen van wat we liever niet tonen, maar wat net zo menselijk is als vreugde. De portrettenschrijfster confronteert ons met het idee dat geluk niet maakbaar is, en dat we pas écht mens zijn wanneer we ook het niet-glanzende durven omarmen. Daarom raakt dit werk mij zo diep: het dwingt tot eerlijkheid, tot contact, en tot de moed om zichtbaar te zijn – in alles wat we zijn.
Favoriete kunstwerk