Bij het recent werk introduceert Yves Velter een opvallend nieuw symbool in zijn visuele vocabulaire: fluorescerende lijnen in neonkleuren. Deze toevoeging markeert niet alleen een esthetische verschuiving, maar verdiept ook zijn voortdurende zoektocht naar de complexe lagen van menselijke identiteit en ervaring. Wat Yves hiermee zichtbaar maakt, reikt verder dan het oog kan vatten: het zijn lichtbanen die functioneren als energetische projecties van het innerlijk, sporen van het onzichtbare zelf dat tussen beeld en toeschouwer beweegt.

De nieuwe reeks kadert in een ruimer oeuvre dat gekenmerkt wordt door een subtiele maar diepgaande benadering van de menselijke psyche. Hij ontleedt de schaduwzones van het bewustzijn, datgene wat vaak onbenoemd blijft maar desalniettemin vormgeeft aan onze herinneringen, emoties en gedragingen. In deze nieuwe reeks schilderijen en sculpturen dienen de fluorescerende lijnen niet louter als decoratieve accenten, maar als een extra betekenislaag in zijn voortdurende zoektocht naar de grens tussen het zelf, het alter ego en de ander, en dus als metaforen voor de fragmentatie van het zelf in een gedeelde werkelijkheid. Wie zijn wij werkelijk, en wie denken anderen dat wij zijn? De fluo-stroken belichamen die veelheid aan perspectieven die een individu omringen: tientallen, honderden versies van een persoon, die uiteindelijk misschien enkel bestaat in de ogen en herinneringen van anderen.

Tekst: Frederic De Meyer.

Website